رنج هست، مرگ هست، اندوه جدایی هست،

اما آرامش نیز هست، شادی هست، رقص هست، خدا هست.

زندگی، همچون رودی بزرگ، جاودانه روان است .

زندگی همچون رودی بزرگ که به دریا می رود،

دامان خدا را می جوید.

خورشید هنوز طلوع میکند

فانوس ستارگان هنوز از سقف شب آویخته است :

بهار مدام می‌خرامد و دامن سبزش را بر زمین می‌کشد :

امواج دریا، آواز می خوانند ،

برمیخیزند و خود را در آغوش ساحل گم میکنند .

گل‌ها باز می‌شوند و جلوه می‌کنند و می‌روند .

نیستی نیست .

هستی هست .

پایان نیست.

راه هست

تولد هر کودک، نشان آن است که :

خدا هنوز از انسان ناامید نشده است.

«رابنیندرانات تاگور»