و ما باید اعتراف کنیم که امسال نه تنها از شروع ماه اردیبهشت ( که زمانی عزیزترین و دوست‌داشتنی‌ترین ماه سال برایمان بود! ) خوشحال نشدیم، بلکه در حال حاضر کلی هم حالمان گرفته است و اوضاع روحیمان به مانند اوضاع روحی سگ صفرقلی‌خان مرحوم میباشد...
بنابراین تا اطلاع ثانوی نه حوصله آپدیت کردن اینجا را داریم و نه خواندن وبلاگ دوستان و آشنایان و نه حتی حال فیلم دیدن را!!!

پ.ن۱: به خدا خسته شدم از بس از اول سال همش مریض شدم و دکتر رفتم و دارو خوردم و آمپول زدم و درد کشیدم. هرروز داره یه بلایی سرم میاد و یه درد به دردهام اضافه میشه. دارم کم کم به وضعیت له‌شدگی مفرط جسمی و روحی میرسم.

پ.ن۲: خدایا اگه قراره امسال بمیرم لطفاْ اینجوری زجرکشم نکن، ممنون میشم اگه یکدفعه یه سنگی بلایی چیزی نازل کنی که اینهمه اذیت نشم. قول میدم تو اون دنیا جبران کنم!