امسال اولین سالی بود که اول مهر اصلاْ حال و هوای سالهای قبل رو نداشتم. هر سال با اومدن پائیز و باز شدن مدرسه‌ها، دیدن بچه‌هایی که مدرسه میرن، برگهایی که خیلی زودتر از موعد خشک میشن و زیر پاها خش‌خش میکنن، با اون هوای ملس صبحها که مورمورم میکرد، کلی میرفتم تو حس و یه حال و هوای عقشولانه‌ای میومد سراغم. اما امسال نه اومدن پائیز رو فهمیدم و نه باز شدن مدرسه‌ها رو ... نه تنها حس و حال عقشولانه نیومده سراغم، بلکه حالم از هر موقع دیگه‌ای بدتر و افتضاحتره!! خودم هم نمیدونم چرا؟ شاید به خاطر گرفتاریهایی هستش که اخیراْ دچارشون شدم، شایدم ...