چند وقت پیش تو غذای یکی از همکارام جسد بیجان یه فروند از این موجودات زنده یافت شد. همه اداره هم بدون اینکه بدونن، از اون غذا خوردن :( بدشانسی اینکه اون روز ناهار شنیتسل ماهیِ قزل‌آلا بود که جزو غذاهای مورد علاقه من محسوب میشه :(( از اون روز هروقت غذا ماهیه، من از بیرون غذا میگیرم!! همکارام از اون مارمولک خوشگل و خوش هیکل با موبایل عکس گرفتند و برای وزارت بهداشت همراه با یک نامه فرستادند، اما هیچ کس اهمیت که نداد هیچ!! تازه از فرداش دوباره از همونجا برامون غذا آوردند!! حتی اعتصاب غذای ۱۰ روزه‌ی ما هم هیچ نتیجه‌ای نداد. خلاصه گفتم اینجا از جنابعالی عاجزانه درخواست کنم از خانواده و اقوام محترمتون بخواهید که دیگه دور و بر این رستورانی که برای ما غذا میاره آفتابی نشند ... با تشکر فراوان! ؛)

بسی مایه خوشحالی است که فردا تعطیله و من میتونم تا لنگ ظهر بخُسبَم...آخییییییییییی

هنوز کادوی مامانه رو نداده باید پول‌کباب کادوی بابا جان بشیم!!  چی میشد روز فرزند هم بود و پدر مادرها واسه ما کادو میگرفتند!!‌

باز هم بسی مایه خوشحالی است که رادیو و تلویزیون مجوز پخش آهنگهای فرمان فتحعلیان رو دارند و چند روزه همش آهنگهای مورد علاقه من پخش میشه :)

گریه‌ کردن زیر آب هم عالمی داره ... اینو تازه کشفیدم!!

یه مسئله‌ دیگه‌ای که دارم سعی میکنم یاد بگیرم، اینه که « این نیز بگذرد !! »

خیلی خری مهتاب، خیلی الاغی، خیلی بزی :(( برو بمیر که بدجوری حالم داره ازت بهم میخوره. از این حماقت ابلهانه‌ات عق‌ام میگیره. باید بهت مدال طلای حماقت بدن. اون نشان خریت تو سینه‌ات داره میدرخشه. آخه الاغِ عوضی من به تو چی بگم، تویی که هرچی سرت بیاد حقته!! توی خری که هیچ وقت آدم نمیشی و همیشه مثل گوسفند رفتار میکنی. ای آدم بی‌اراده، هیچ وقت نتونستی رو حرف و تصمیمی که گرفتی بمونی!! میمردی اگه صبر میکردی؟؟
اَه آخه من به تو چی بگم دیوونه.........بکِش که همه اینا حقته.بیشتر از این باید عذاب بکشی:(

خیلی از دست خودم عصبانی و ناراحتم اونقدر که دلم میخواد خودمو خفه کنم. از دیروز هرچی به خودم فحش میدم آروم نمیشم، به خاطر این کارهای ابلهانه‌ای که انجام میدم، به خاطر حماقتهای بیش از حدی که دائم مرتکب میشم لیاقتم مردنه و بس.